Виталиј Жолобов
Виталиј Жолобов
Виталий ЖолобовВіталій Жолобов |
|---|
| Гувернер на Херсонската област
Во канцеларија 11-ти Јули 1995 година- 7-ми Јуни 1996 година Успеа од Јури Карасук |
| Претседател на Совет на Керсонската област
Во канцеларија 7-ми Јули 1994 година- 27-ми Јуни 1996 година Претходи од Михаило Кушнеренко Успеа од Валери Третјаков |
| Роден 18-ти Јуни 1937 (86 години) |
| Статус Во пензија |
| Националност Украински |
| Занимање Инженер |
| Вселенска Кариера
Космонаут |
| Чин полковник, советско воздухопловство |
| Време во свелената 49 дена 06 часа 23 минути |
| Селекција Воздухопловни Сили Група 2 |
| Мисии Сојуз 21 |
Виталиј Михајлович Жолобов (руски: Виталий Михайлович Жолобов; украински: Віталій Михайлович Жолобов; роден на 18 јуни 1937 година) бил пензиониран советски космонаут кој летал на вселенскиот лет Сојуз 21 како инженер за летови и поранешен шеф на Регионалниот совет на Керсон во Украина.
Кариера[уреди | уреди извор]
Жолобов се приклучил на вселенската програма од советските воздухопловни сили каде што го држел чинот полковник-инженер.
Неговото единствено патување во вселената вклучувало двомесечен престој на вселенската станица Саљут 5 (мисија Сојуз 21). Летот требало да трае 60 дена, но траел само 49. Причината за откажувањето било откривање на штетен мирис на бродот. Жолобов пријавил во Центарот за контрола на мисијата дека мирисот бил сличен на мирисот на погонско гориво за кое било познато дека е токсично. Контролниот центар одлучил да ја прекине мисијата за да избегнел изложување на екипажот на понатамошен ризик и затоа што програмите за истражување и технологија веќе биле успешно завршени. Тој бил во орбитата од 6 јуни 1976 година до 24 август 1976 година.[1]
Иако никогаш повеќе не летал, Жолобов останал во вселенската програма до 1981 година кога дал оставка за да станел директор на геолошка научно истражувачка група.
Политичка кариера[уреди | уреди извор]
Во 1994 година, тој бил избран во регионот Керсон за претседател на Регионалниот совет на Керсон - шеф на регионалната администрација на Керсон. На оваа функција бил до 1996 година. Во тоа време, неговиот заменик бил убиен од најмен убиец.
Од 12 јуни 1996 година до 4 февруари 1997 година, тој бил заменик генерален директор на Националната вселенска агенција на Украина.
Од 1999 година бил претседател на управниот одбор на киевската организација „Слава“, од 2001 година бил претседател на сеукраинското здружение „Слава“.
Од 11 април 2002 до 2015 година, тој бил претседател на Воздухопловното друштво на Украина.[2]
Награди[уреди | уреди извор]
- Херој на Советскиот Сојуз
- Пилот-космонаут на СССР
- Орден за заслуги од трета класа (Украина)
- Орден на Ленин
- Медал „За заслуги во истражување на вселената“ (Руска федерација)
- Медал „За развој на девствени земји“
- Медал „За разлика во чувањето на државната граница на СССР“
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ Zholobov. Spacefacts.de
- ↑ „Віталію Михайловичу Жолобову - 83! - Аерокосмічний портал“. 25 January 2021. Архивирано од изворникот на 25 January 2021. Посетено на 26 March 2023.
Надворешни врски[уреди | уреди извор]
 |
„Виталиј Жолобов“ на Ризницата ? |
- [1] Приказната за вселенската станица Мир, Дејвид Мајкл Харланд, 2005 година, страница 16
- Официјалната веб-страница на градската администрација Бајконур - Почесни граѓани на Бајконур