Долно Дреново
Долно Дреново Долно Дряново | |
---|---|
Поглед кон селото | |
Координати: 41°35′N 23°53′E / 41.583° СГШ; 23.883° ИГД | |
Земја | Бугарија |
Област | Благоевградска област |
Општина | Грмен |
Површина | |
• Вкупна | 13.497 км2 (5,211 ми2) |
Надм. вис. | 702 м |
Население (2015) | |
• Вкупно | 1.259 |
• Густина | 0,093/км2 (0,24/ми2) |
Час. појас | EET (UTC+2) |
• Лето (ЛСВ) | EEST (UTC+3) |
Пошт. бр. | 2944 |
Повик. бр. | 07531 |
Долно Дреново — село во Грменско, Пиринска Македонија, денес во општината Грмен на Благоевградската област, југозападна Бугарија.
Географија и местоположба[уреди | уреди извор]
Селото Долно Дреново се наоѓа на 17 километри источно од Неврокоп и на 15 километри северно од општинскиот центар Грмен, во историско-географската област Чеч. Селото е полупланинско кое се наоѓа од двете страни на патот Гоце Делчев - Сатовча - Доспат, на надморска висина од 702 метри. Атарот на селото зафаќа површина од 13.497 км2.
Историја[уреди | уреди извор]
Антички период[уреди | уреди извор]
Во близина на селото била пронајдена населба која опстојувала уште од 5000 година п.н.е. и тракиско светилиште во месноста Градиште од периодот VI-II век пред нашата ера.[1]
Османлиско Царство[уреди | уреди извор]
Селото било основано пред 350-400 години од спојување на три мали населби кои се наоѓале на еден до три километри од денешната местоположба на селото.
Во списокот на населби и број на немуслимански домаќинства во вилаетот Неврокоп од 16 ноември 1636 година, Долно Дреново دـيــرنــوﻩﺀ بــزرﻙ[2]) е село, во кое живеле 28 немуслимански семејства.[3]
Во текот на XIX век, селото било муслиманско и припаѓало кон Мелничката каза. Во „Етнографија на Адријанопол, Монастир и Салоника“ се вели дека во 1873 г. Долно Дреново (Dolné-drianovo) е село со 60 домаќинства и 150 жители Помаци.[4] Во 1891 година Георги Стрезов за селото напишал:
Долно Дреново, 1⁄2 час на ЈУИ од Горно Дреново. Планинско место; има дрводелци. 40 куќи Помаци.[5]
Според статистиката на Васил К’нчов („Македонија. Етнографија и статистика“) во 1900 година селото имало 337 жители Помаци.[6] со 70 куќи.[7] Според Стефан Верковиќ кон крајот на XIX век Долно Дреново имало муслиманско машко население од 196 души, и 60 куќи.[8]
Бугарија[уреди | уреди извор]
По крајот на Балканските војни, селото било вклучено во составот на Бугарија. По крајот на Балканските војни, од 480 жители во 1910 година, во 1920 година во селото останале само 298.[9]
Население[10][11][уреди | уреди извор]
Година | 1934 | 1946 | 1956 | 1965 | 1975 | 1985 | 1992 | 2001 | 2011 | 2015 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Жители | 380 | 392 | 517 | 636 | 746 | 934 | 1129 | 1170 | 1216 | 1259 |
Националност | Население | Процент |
---|---|---|
Бугари | 403 | 41,94% |
Турци | 414 | 43,08% |
Роми | 0 | 0% |
Останати | 143 | 14,88% |
Неопределени | 0 | 0% |
Вкупно | 961 |
Религија[уреди | уреди извор]
.
Населението на Долно Дреново е муслиманско. Во селото има две џамии — едната е повеќе од 500 години стара и била обновена во 2008 година, а другата била изградена во 1998 година и е една од најголемите џамии во Чеч и регионот воопшто.[1]
Културни знаменитости[уреди | уреди извор]
Античко светилиште било откриено на територијата на селото, условно датирано од V-IV век п.н.е. Светилиштето се наоѓа на околу 2 км источно од селото десно од патот до Сатовча. На територијата на светилиштето се наоѓаат три огромни карпести човечки глави, како и голем број камени скулптури на водоземци - риби, змии, желки и многу повеќе. Сите тие се добро ориентирани по една од страните на светот, исток-запад или север-југ.
Редовни настани[уреди | уреди извор]
Секоја година во средината на месец април во селото се празнува денот на општината. Во селото се наоѓа седиштето на здружението „Неврокоп“ со претседател Рахим Арнаудов.[14]
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ 1,0 1,1 Никополис ад Нестум (2008). „Други забележителности“. Архивирано од изворникот на 2010-09-26. Посетено на 24 јануари 2009.
- ↑ Андреев, Стефан (2002). Речник на селищни имена и названия на административно-териториални единици в българските земи през XV-XIX век. София: Главно управление на архивите при Министерския съвет на Република България. стр. 63. ISBN 954-9800-29-6.
- ↑ Горозданова, Елена (2001). Архивите говорят № 13 – Турски извори за българската история. София: Главно управление на архивите при МС. стр. 41. ISBN 954-9800-14-8.
- ↑ Македония и Одринско. Статистика на населението от 1873 г. (II издание. изд.). София: Македонски научен институт. 1995 [1878]. стр. 129–130.
- ↑ Стрезов, Георги. Два санджака от Източна Македония. Периодично списание на Българското книжовно дружество в Средец, кн. XXXVII и XXXVIII, 1891, стр октомври
- ↑ Кънчов, Васил (1996) [1900]. http://www.promacedonia.org/vk/vk_2_21.htm На
|chapterurl=
му недостасува наслов (help). Македония. Етнография и статистика. Неврокопска Каза (II фототипно издание. изд.). София: Проф. М. Дринов. стр. 196. - ↑ Кънчов, Васил (1970) [1894-1896]. http://www.promacedonia.org/vk_1/vk1_a_19.html На
|chapterurl=
му недостасува наслов (help). Пътуване по долините на Струма, Места и Брегалница. Битолско, Преспа и Охридско. Неврокопската каза. София: Наука и изкуство. стр. 274. - ↑ Райчевски, Стоян (2004) [1998]. Българите мохамедани (II издание. изд.). София: Национален музей на българската книга и полиграфия. стр. 111. ISBN 954-9308-51-0.
- ↑ Арденски, Владимир (2005). Загаснали огнища. София: ИК „Ваньо Недков“. стр. 106. ISBN 954-8176-96-3.
- ↑ 10,0 10,1 (бугарски) https://web.archive.org/web/20160304125710/http://www.nsi.bg/nrnm/show9.php?sid=2212&ezik=bul. Архивирано од за населението на с. Долно Дряново, общ. Гърмен, обл. Благоевград изворникот Проверете ја вредноста
|url=
(help) на 2016-03-04. Посетено на 2018-02-04. Отсутно или празно|title=
(help) - ↑ Како што е општопознато, Македонците во бугарските извори се присвојуваат и водат како Бугари, и покрај признанието дека самите се изјаснувале како Македонци.
- ↑ „"&"Национален статистически институт. Население по области, общини, населени места и самоопределение по етническа принадлежност към 1 февруари 2011“ (бугарски). Архивирано од изворникот на 2013-04-05. Посетено на 2012-03-18.
- ↑ „Национален статистически институт. Население по области, общини, населени места и възраст към 1 февруари 2011“ (бугарски). Архивирано од изворникот на 2013-08-14. Посетено на 2012-03-18.
- ↑ Крантева, Даниела (2009). „Нов конкурс подготвят от Сдружение "Неврокоп"“. Радио "Фоксу"- Пирин. Посетено на 15 април 2009.
|